رامى قلبى وسط الخلق
بس وحدانى.. بتعرفنى شنطة سفر
أول ما اسمى المكتوب عليها يختفى
بتنسانى..
لا أعرف ساعتها إيه جابنى
ولا أفتكر مين اللى ودانى
وأتوه.. وأسأل..
على فين يا خطوة وخدانى
وأتاريكى ونس
غنوة فرح.. من أحلى الأغانى..
عارفة..
والله إن سلمت قلبى للحزن تانى
يبقى أنا اللى استاهل
أنا علمتنى الدنيا
إن مفيش شىء بييجى كده بالساهل
عملتى إيه خليتى الكلام
يطلع منى كده سهل..
وإزاى بقيتى حضن الحبايب
والصحاب العزاز
اللى أكتر من الأهل..
هو أنا فعلاً جميل
ولا قلبك ده اللى خلانى
طول عمرى برضى بأقل القليل
لكن فى حبك
أنا طماع.. عملتى إيه
يا دعا أمى..
يا عوض من ربنا
عن كل اللى ضاع..
عملتى إيه..
وليه كل ما بقرب من قلبك
تبعد عنى أحزانى..
