أنا جيت أشيل القلم واكتب كلام وأقول.. عن مصر اللى ياما سحرت قلوب وعقول.. رد فى إيديا القلم ورينى إيه حتقول.. حتقول عن اللى بيدفع جنيهين فى طبق الفول.. ولا اللى هرب فى فلوكة واتعد يوم مقتول.. ولا اللى عايش نكد نهار وليل مغلول.. شارب مجارى وسم هارى وكيماوى فى المأكول.. ده عنده سى وده عنده بى وأنيميا فى المعقول.. أو قول عن اللى لاهى ما بين دفوف وطبول.. يدفع بلاوى عشان يداوى جرح لحبيب مجهول.. يقتل عشيقته وعشيق عشيقته ويبقى زى الغول.. حانقول دى حالة أصل الغزالة جمالها مش معقول.. قام قال جاوبنى ياريت يا ابنى عن السؤال الجاى.. كسرت سنه وأصفت عمره وفى الزبالة على طول.
